Archive | noviembre 2014

OUTRA REFLEXIÓN SOBRE O DÍA CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO

Como sabemos, o día 25 de novembro, foi declarado Día Internacional Contra a Violencia de Xénero, en homenaxe ás irmáns Mirabal, masacradas e asasinadas polos sicarios do ditador Trujillo, na República Dominicana, por opoñerse ás súas inxustas políticas e tamén por ser mulleres.

Para erradicar a violencia de xénero, hai que empezar loitando contra a desigualdade entre nenos e nenas, contra os estereotipos que pretenden marcar diferencias entre homes e mulleres. Mentres sigamos tomando como normal o de “eu rosa e ti azul”, mentres haxa centros educativos, que se consideran de elite, que separen os alumnos por sexos, como hai cincuenta anos, e por enriba estean subvencionados pola administración pública. Mentres se siga utilizando a figura da muller na publicidade e nos medios de comunicación como mero obxecto decorativo. Mentres as mulleres teñan que utilizar roupa diferente e calzado que destroza a súa anatomía, só porque así son máis femininas e, sobre todo, máis sexis. Mentres as mulleres deixen de ser contratadas por empresarias que nas queren porque van estar embarazadas e parir. Mentres as mulleres obteñan menor salario que un home desempeñando o mesmo posto de traballo. Mentres os políticos e empresarios sexan maiormente homes. Mentres os que manexan os fíos da economía e os que mandan no mundo sexan só homes. Mentres, no fogar, os homes non asuman as tarefas en igualdade de obrigación e responsabilidade que as mulleres, etc., etc. Mentres todo isto ocorra, seguirá habendo violencia contra as mulleres.

Como consecuencia do paro e de todos os recortes nas prestacións sociais, a desigualdade aumentou enormemente en España. Desta maneira, algúns son cada vez máis ricos e a gran maioría cada vez máis pobres. Un dato escalofriante destes días, nos medios de comunicación, no que se afirmaba que oitenta e cinco persoas no mundo posúen elas soas a riqueza do cincuenta por cen da humanidade. Isto é sangrante e non nos pode deixar impasibles.

E as mulleres son as primeiras vítimas do paro e a exclusión social. Montóns de familias monoparentales, nas que unha muller soa ten que sacar adiante aos fillos, sen traballo, sen recursos e sen ningunha axuda por parte das administracións.

Recentemente, o goberno ven de recortar as axudas que ían destinadas ás mulleres maltratadas e as casas de acollida. Isto é outra pedra máis que engadir aos escollos que impiden a realización das mulleres como persoas, en igualdade de dereitos e deberes cos homes, formando todos e todas parte desa humanidade que debe desenvolverse cada día con dignidade.

A violencia contra as mulleres resólvese con educación e máis educación. Se os gobernos se preocupasen de incluír a igualdade entre homes e mulleres nos currículos educativos, e cambiasen os esquemas a nivel político, económico, social e familiar. Se así ocorrese, a convivencia entre homes e mulleres melloraría bastante. E se fixese xustiza e se erradicase a pobreza, pois, repito, as mulleres son as que máis a sofren en todos os rincóns do mundo.

E nós, alumnos e alumnas da Uned Senior de Xestoso, ademais de realizar, ano tras ano, celebracións coma esta, temos que esforzarnos en procurar a igualdade entre homes e mulleres, ser moi respectuosos uns cos outros, non facer comentarios desafortunados cando falamos de algunhas persoas. Ter en conta as opinións de todo o mundo, sexan homes ou mulleres. Se así o facemos, estaremos aportando o noso gran de area para loitar contra esta lacra que é a violencia de xénero.

Mª Lourdes Pérez Freire

Uned Senior de Xestoso, aula de Paderne

COA MULLER DO SEGUNDO PLANO

A Uned Sénior de Xestoso, presidida polo seu Coordinador D. Luis Ángel Rodríguez Patiño, celebra o 19 de novembro de 2014, un acto máis contra a violencia de xénero.

¿Por qué fai este acto de repulsa contra a violencia de xénero?

Pois porque a violencia está á orde do día e as mulleres que a padecen tamén.

Son mulleres relegadas a un segundo plano.

En certa medida neste mundo dirixido –que non construído- maioritariamente por homes; a inmensa maioría das  mulleres estamos máis ou menos relegadas a un segundo plano.

Aínda que pareza mentira, estamos discriminadas desde o mesmo momento que vemos a luz:

-No mundo cristián xa desde o momento que nos inscriben no libro do rexistro, estamos excluídas para ocupar postos de responsabilidade na Igrexa Católica.

E no momento de contraer matrimonio canónico tamén se fai dsicriminación a favor do home. E aínda hai máis, se o matriminio vai mal é máis que difícil anular un matrimonio canónico.

Ultimamente vimos observando que cada vez hai menos matrimonios canónicos.

Desde a Uned Sénior de Xestoso facémonos preguntas como estas:

¿Por que será?

¿Non estarán damasiado dormidos os Pais da Santa Igrexa Católica?

¿Non estarán demasiado agarrados ó poder?

¿Gustaralle este xeito de proceder ó seu Fundador?

¿Non foi una vergonza mundial o espectáculo que vimos moitos de nós cando se consagrou o Altar da Sagrada Familia en Barcelona mirando como aquelas monxas facían de mulleres da limpeza do altar mentres os varóns miraban complacidos?

Menos mal que o Papa Francisco está dando pasos noutro sentido. El sabe que a Igrexa está necesitada de cambios urxentes.

Pero no Rexistro Civil pasa tres cuartos do mesmo: escaso número de mulleres teñen a oportunidade de acceder a postos directivos por teren que dedicar boa parte da súa vida á maternidade e ó fogar.

Tamén son moitas as que se ven privadas dun traballo por conta allea polas mesmas razóns e, moitas das que o conseguen vense despedidas á volta dun permiso por maternidade.

Nin que a maternidade fora delito.

¿Cando comprenderán os lexisladores a súa importancia?

¿Donde están os dereitos humanos das mulleres e da familia?

Está claro que algo falla no cerebro dos dirixentes que permiten este tipo de inxustizas contra a muller e tamén contra a sociedade en xeral.

Afortunadamente, nos traballos públicos esta discriminación hoxe en día non existe.O funcionariado ten os mesmos deberes e dereitos para os mesmos postos.

Como pode observarse, a muller en liñas xerais está relegada a un segundo plano en moitos aspectos da vida cotiá.

A violencia coas mulleres exercese de moitas maneiras.

¡Que pena!

Pero cada día son máis as mulleres que conseguen ocupar o posto que lles corresponde grazas ó seu tesón e ó acceso á educación.

Os libros son as mellores armas contra o atraso e a discriminación. Grazas ós libros xa se están dando pasos importantes, pero aínda queda moito por facer.

¿Imaxínanse que cambio daría o mundo se soubéramos valorarnos como persoas diferentes pero igualmente dignas?

¿Imaxínnanse canto melloraría a humanidade se cada quen ocupara o posto para o que está capacitado indistintamente do xénero ó que pertencera?

¿Imaxínanse o que melloraría o noso páis envellentado se houbera una verdadeira atención á maternidade e á familia?

E… ¿Qué dicir cando moitas mulleres e algún home se ven privadas da propia vida despois de sufrir un longo calvario?

Esas persoas están na cúspide da pirámide da violencia.

Pero existen outras moitas inxustizas que non saen á luz pública pero que necesitan enmendarse canto antes, empezando por una educación axeitada no fogar.

Na Uned Sénior de Xestoso somos conscientes desta situación, e por eso dedicamos este día a reflexionar sobre esta lacra social para que desapareza canto antes.

Afortunadamente entre nós non existe ningún tipo de discriminación. Somos persoas o suficientmente maduras para sabérmonos respetar e convivir pacificamente.

Estamos hoxe aquí para solidarizármonos coas mulleres relegadas a un segundo plano para que alcancen canto antes a súa emancipación como seres humanos que son.

Chegado ese día, poderase dicir que o mundo ten calidade humana porque estará VERDADEIRAMENTE HUMANIZADO.

¡Moitas grazas!

 

 

MERCEDES CACHAZA PLATAS.

Alumna da UNED Sénior da Aula de PADERNE ( A Coruña)

A UNED SÉNIOR DE XESTOSO CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO (19-11-2014)

1.- Un home é unha criatura

destinado a completar

a toda muller madura

que se faga respetar.

 

2.- Un home é alegría

cando ilumina o fogar

de amor e sabedoría,

de cariño e benestar.

 

3.- Ben merece una muller

que un home a faga feliz

porque lle dá o seu querer

e os bens da súa matriz.

 

4.- Convivindo en harmonía

un home cunha muller

é moi boa garantía

de comparti-lo querer.

 

5.- Respeto nas diferencias

gustos e opinións

tamén nas coincidencias,

traballos e diversións.

 

6.- A vida é enriquecedora

compartindo as alegrías

tamén é enternecedora

se hai amor tódolos días.

 

 

Mercedes Cachaza Platas

Alumna da Uned Sénior

Aula de PADERNE

A Coruña

 

A UNED Sénior de XESTOSO coa Muller Maltratada 19-11-2014

Programa de actividades da AULA DE MÚSICA Paderne, 19-11-2014

1.- De 10 a 12 horas: clases de saxofóns, acordeóns e gaitas.

2.- De 12 a 13 horas: ensaio coa UNED Sénior de Xestoso.

13.- Ás 13 horas actuación:

-HIMNO DA UNED SÉNIOR DE XESTOSO. (24)

-AS PENAS DO VERDEGAIO. (50)

-FOLIADA DE TENORIO. (39)

-AMIÑA BURRIÑA. (30)

-Lectura da alumna, JOSEFINA CALVO SÁNCHEZ:

”A muller maltratada”

-NO DUDARÍA (8)

-Lectura da alumna MARÍA LOURDES PÉREZ FREIRE: “Reflexión sobre a violencia de xénero

-Canto contra a violencia: “EL HOMBRE QUE ME AME” con lectura de poemas intercalados. (41)

-Descanso para xantar

-Asociación de Alcólicos Anónimos das Pontes.

-Lectura da alumna MERCEDES CACHAZA PLATAS:

“Coa muller do segundo plano

-Actuación conxunta: acordeóns, gaitas, saxos e percusión.

UNED SENIOR: VISITA AL PLANETARIO

: Visita al Planetario

La UNED Senior de A Coruña tuvimos oportunidad de visitar el Planetario, en el Parque de Santa Margarita en el centro geográfico de la ciudad, está a sesenta metros sobre el nivel del mar, donde antaño existían molinos de viento.
En 1940 se construyó un palacete, que se rehabilitó en 1980 y que acoge desde el 1/6/1985, el que fue primero de los museos interactivos: La Casa de la Ciencia. El edificio tiene una planta octogonal, cuya base exterior es un pórtico de piedra.
En el exterior se encuentran la Fuente de la Bola, una pieza de granito orbicular de 1500 kilos, que se mueve por agua gracias a los principios físicos de la presión, sobre una circunsferencia de 75 centímetros y también se plantó un manzano clónico del que sirvió a Isaac Newton para enunciar la ley de la gravitación universal.
En la Planta baja destaca el Péndulo de Foucault, que marca la hora y es activado todos los días, tiene una cuerda de 12 metros que sujeta una bola de 120 kilogramos. También existe una incubadora, donde se puede ver nacer polluelos de gallina; como una muestra fotográfica «Luna en Coruña» de José caruncho, sobre edificios y monumentos emblemáticos en tomas nocturnas acompañados por la luna.
En la primera planta está la sala de experiencias: una bola gigante con líquido azul que se puede hacer girar para ver distintas tonalidades y consistencia, de acuerdo a la velocidad; mover un pesado cilindro con dos pequeños imanes unidos a una cuerda; en un cubo con arena formar dunas con el movimiento de una corriente de aire; un balón de plástico que se sustenta en el aire por un emisor de aire caliente; distintos entretenimiento con imanes y canicas metálicas para ver efectos físicos; unas ruedas que colocadas en un plato que gira, pueden rodar y quedar en un punto, si encuentran el equilibrio adecuado; etc..
En la segunda planta se encuentra la sala de exposiciones temporales, en estos momentos «Puro Swing», se encuentran diversas experiencias con péndulos, en una se explica que si las oscilaciones son pequeñas en el péndulo el período depende de la longitud de la cuerda; en otra que si dejamos caer una bola la energía se transmite, golpeando a otras bolas en línea y se va perdiendo parte de esa energía hasta parar; hay un pequeño botafumeiro y dos columpios para explicar el movimiento pendular.
En la tercera planta pudimos ver las consecuencias del cambio climático y palabras de la ciencia con la colaboración de diversos períodicos.
Una vez en el planetario tuvimos oportunidad de visualizar un corto animado, especial para lugares digitalizados, «La noche estrellada en los museos» de 35 minutos de duración. Sobre la base del cuadro de Van Gogh «La noche estrellada» que cubre toda la cúpula, en una combinación de ciencia y arte, varios personajes : Saturno inspirado en la pintura Goyesca; la infanta Margarita de las «Meninas», amante de la astronomía; el Borracho de el «Triunfo de Baco» de Velázquez y Urania diosa griega musa de la astronomía, comentan en un museo cuadros en los que se representan aparatos astrológicos y grupos de estrellas y luego distintos monumentos de las civilizaciones bajo un universo celeste, donde la proyeción del firmamento tiene un realismo increíble.
Por último se cita la Declaración en Defensa de la Calidad del Cielo Nocturno y el Derecho a Observar las Estrellas:» El derecho a un cielo nocturno no contaminado que permita disfrutar de la contemplación del firmamento, debe considerarse un derecho inalienable de la humanidad, equivalente al resto de los derechos ambientales, sociales y culturales.».
Una vez más aprovechamos el día e hicimos real el dicho: «No te acostarás sin aprender algo más».

Alberto Balbona

Visita al Museo Nacional de Ciencia y Tecnología.

Otro martes más los alumnos de la UNED Seniors de A Coruña realizamos una visita a un lugar de interés cultural, es esta oportunidad fué el Museo Nacional de Ciencia y Tecnología.
Un hermoso edificio, como un cubo de cristales, que tiene en su esquina una ángulo de cemento a la vista que da idea de la estructura general, fué inagurado hace solo dos años , en la plaza que precede a la entrada se encuentra una vieja locomotora de la Azucarera La Salobreña de Antequera y en recepción se encuentra colgada una avioneta Midget Mustang de 1960.
Dado que somos muchos nos dividimos en dos grupos y comenzamos la visita por la sala  Iberia,dedicada a presentar aspectos tecnológicos de la aeronáutica, se encuentran una turbina, un corte de ala, un radar, un GPS, las cajas negras y el frontal del Jumbo 747 Lope de Vega (estuvo cuarenta años en funcionamiento y para entrarlo tuvieron que romper una pared del edificio)), que en 1981 trasladó en sus bodegas, desde New York a Madrid, el Guernica de Picasso y que estuvo treinta años allí por motivos de seguridad, como anécdota también en 1983 me trajo a mí desde Argentina viajando en el mismo vuelo el presidente Adolfo Suarez.
Una curiosidad es que las estructuras de los aviones no tienen soldadura, todas las uniones se realizan con remaches.
Los techos del edificio tienen rodillos de colores, para amortiguar los ruidos y no producir eco.
Otra sala llamada del Siglo XX, tiene una pieza destacada por cada año ( son cien objetos) desde 1901 al 2000.
En la sala de Terremotos y Volcanes, se puede saber al instante por un ordenador los movimientos sísmicos que hay en el mundo; y tienen una maqueta para que los niños armen una casa, que será destruida por un sistema mecánico.
Pasamos a la sala de Innovación Española, que tiene tres zonas: una la ciencia de hoy, la historia de la ciencia y un muro vertical con caricaturas de los inventores de todos los tiempos, con una aplicación informática se informa sobre estos personajes.
Fuimos a la sala Patrimonio donde se encuentran trece piezas de especial relevancia en la historia de la ciencia, que están por razones de conservación con un control de luminosidad, temperatura y humedad, donde destacan el Reloj de sol «Copa de Ajaz» de 1547 que funciona con agua y sirve para demostrar las leyes de la refracción de la luz; la Ballestilla de 1563 servía para medir distancias entre estrellas y alturas de edificios o puntos inaccesibles.
Llegamos a la sala Miscelánea donde se encuentran seis secciones divididas por cadenas, en una hay un Citröen 5CV de 1922; en otra cantidad de martillos con diseños para diferentes usos; en otra se exponen objetos de laboratorios de física y química, con dos robots que explican quién las inventó, cómo se utilizan y para que sirven. Otra con patentes para hoyuna mirada a la tenología de lo cotidiano; un rincón de las chapuzas para destripar pequeños aparatos; por último una sección de trebejos, cachivaches y chintófanos, objetos de formas extrañas incitando a la curiosidad de su posible uso.
La sala Mayúsculas es para piezas de gran tamaño, que por importancia histórica ocupan un lugar relevante: Alambique S.XVIII; surtidor de gasolina 1922; linterna del faro de la Torre de Hércules S.XIX; locomóvil S.XIX primera forma de llevar energía mecánica a los campos con una máquina a vapor; pianola y proyectores de películas del cine Paris en la calle Real del S.XX; primer acelerador de partículas y el primer ordenador que instalaron en España y un volante de inercia que fué la primera forma de utilidad que se encontró para la rueda.
Tuvimos una nueva oportunidad de acrecentar conocimientos, en un nuevo museo que vale la pena conocer.

Alberto Balbona

IMG-20141106-WA0002 IMG-20141106-WA0001

A UNED SÉNIOR DE XESTOSO EN ALMERÍA E GRANADA

Do vinte ó vintecatro de outubro de 2014, a Uned Sénior de Xestoso, acompañada polo seu coordinador D. Luis Ángel Rodríguez Patiño, fixo unha viaxe a terras de Almería e Granada.

O primeiro día cruzamos España de norte a sur, comprobando unha vez máis a variedade da súa paisaxe, da súa paisanaxe e dos seus medios de vida ben diferentes que fan de España un país medianamente rico e variado.

Unha vez ben instalados nun cómodo hotel de catro estrelas puidemos descansar da viaxe durante a mañá seguinte para emprende-la viaxe cara a Almería aquela tarde; onde tivemos dúas horas para visitala por libre.

Ó día seguinte collemos cara a Granada pola estrada do interior cruzando vales e montañas escarpadas do Sistema Penibético, côa Serra Nevada ó fondo; chegando a Granada a mediodía.

Despois de xantar co bocadillos que non prepararan no hotel, pasamos a visita-los xardíns da Alhambra que estaban divinos nun día de sol radiante, onde tivemos ocasión de facer algunhas fotos.

Había –como é habitual- multitude de visitantes que gozaban e disfrutaban daquela maravillosa paisaxe.

Nós fixemos unha visita rápida sen saber moi ben a que se debía tanta présa cando na entrada tiñamos catro horas para a visita que podería ser gozosa e descansada para o Aumnado da Sénior de Xestoso, pois había abundancia de sombras e bancos para deleitarse ante tanta maravilla.

Pero a verdade é que ó cabo dunha hora xa estaba fóra a maioría e por non facela esperar, unha minoría abreviamos a visita.

Acto seguido emprendémo-la viaxe de retorno sen que nos deran a oportunidade de facer aínda que tan só fora unha visita panorámica á cidade de Granada.

Facer tantos quilómetros para gozar tan pouco dunha cidade tan histórica como Granada, fíxosenos moi pouco a moitos.

Na viaxe de volta leváronnos pola Costa onde nos cansamos de ver mar de plástico da infinidade de invernadoiros a unha banda en contraste co Mediterráneo pola outra.

A programación para o día segunte era opcional:

-Podíase visita un Oasys Parque Temático no Deserto de Tabernas.

-Quedarse no hotel.

-Ou organizarse por libre.

Houbo variedde de gustos aínda que a maioría foi ó Parque e descubriu agúns trucos das películas do Oeste que se rodan alí. Resultoulles divertido para moitos que incluso foron protagonistas de según que escenas.

Outro grupo diirixiuse a Almería porque quería gozar dunha capital pequena pero con historia, visitando detidamente a Alcazaba e a zona centro observando a mistura de xentes e culturas que por alí habitaron, habitan e circulan.

Con esto deuse por rematada a programación para esta viaxe, retomando a viaxe de volta ó día seguinte con moito cansancio no corpo pero co convencemento de que non hai terra nin xente como a nosa.

Se esto servira para mellora-la autoestima do Alumnado da Uned Sénior de Xestoso, xa tería un obxectivo cumprido.

Aparte está a convivencia entre o Alumnado da Sénior de Xestoso que é moi cordial e respírase bo compañeirismo.

Outro obxectivo conseguido.

Todo esto, grazas a cantos facemos posible estas experiencias porque aquí todos somos importantes. Sen a colaboración de todos e cada un, esto non sería posible.

 

 

MERCEDES CACHAZA PLATAS

Alumna da Sénior de Xestoso.

Aula de PADERNE

Adscrita á UNED de A Coruña

 

Para ver as fotos, pinche aquí:

1.- Os Sénior de Xestoso no hotel

 

 

Visita al Museo Militar

Martes 28 de octubre, tuvimos una vez más la oportunidad de acrecentar conocimientos, con la UNED Senior de A Coruña, acompañados por  el Coordinador Luis Rodriguez Patiño recorrimos los antiguos terrenos militares, donde se encuentran hoy establecidos el Hospital Abente Lago; el jardín de San Carlos antiguo polvorín incendiado en el S.XVII; el museo Seoane; la iglesia de la Venerable Orden Tercera, donde se rinde culto a San Judas y tiene un retablo rococo portuguez muy bonito; los cimientos del convento de San Francisco que en 1950 se transladaron a Santa Margarita; los jardines de la Real Maestranza, donde pudimos ver un cañon de protección de la costa y el antiguo pozo del convento; el Rectorado de la Universidad de A Coruña y por último el Museo Militar, motivo de nuestra visita.


El museo fue inagurado el 27/5/1992, antes se encontraba en el edificio del Rectorado, hay expuestos en el exterior dos cañones de gran calibre, tiene una sala de entrada donde se encuentra la máquinaria del primer reloj que existió en Coruña en el Palacio de Capitanía.


Luego subiendo una hermosa escalera, pudimos ver el primer retrato del Rey Felipe VI con uniforme militar, colocado ayer.

Nos encontramos con la primera de las cuatro salas que cuenta el museo y que contienen sobre 1.500 objetos, inventariados según me expreso la guía para cumplir con la ley de patrimonio nacional. En esta sala encontramos una gran cantidad de cuchillos; bayonetas; espadas; pistolas; revolveres; fusiles; cañones musicales llamados así porque cuando los fabricaron en Sevilla, al golpearlos daban una nota musical que llevan grabada.

La guía nos explicó el origen de lo que llamaban en la mili los quintos o se dice comúnmente «somos de la misma quinta», se realizaba un sorteo y los de las cinco primeras bolas se libraban de hacer la mili; también tuvimos oportunidad de ver banderas de distintas agrupaciones militares y algunas se remontaban a 1.800, de grupos uqe lucharon en la guerra de la independencia contra los Franceses. En esta sala se encuentra el retrato retirado de Juan Carlos I, otro de Franco y otro de Alfonso XIII.


De camino a la otra sala, pudimos ver bustos donde destaca el de Francisco de Asis y Borbón que recibió un premio y otro de Franco. En esta sala se hace honor a la heroína María Pita, que ante la muerte de uno de sus esposos (se casó cuatro veces), entabló una dura pelea contra el pirata Drake y sus secuaces, hasta que éste emprendió la retirada.


Encontramos en otro espacio distintos trajes militares y cascos, de épocas y guerras entabladas por el ejército en Cuba; Filipinas; Africa;etc.. Por último pudimos apreciar una gran maqueta de la batalla de Elviña entre Ingleses y Franceses, por el dominio de esta zona y en especial el puerto de Coruña, donde se da la paradoja que ambos dicen haber ganado.

Además se encuentran distintas maquetas sobre edificaciones, del Castillo de San Antón que fué leprosario; cárcel y actualmente museo; otra maqueta de la antigua zona de Orzán al puerto de muy pocos metros, que luego se amplió enormemente con los rellenos ganados al mar y por último una maqueta de los castillos de San Felipe y de la Palma en Ferrol ( del cuál se guardan las tres grandes campanas en el museo), en la ría de Ferrol.

Ya de retirada pudimos apreciar dos magníficos bargueños, con cajones para guardar las espuelas los jinetes del regimiento de caballería y un arcón todos de roble y hechos a mano. Destacar la buena organización en letreros, vitrinas y expositores.

Alberto Balbon

 

IMG-20141028-WA0001